پيشگفتار
جنس پارچه ی لباس کار هم میتواند به صورت ترکیب شده از الیاف طبیعی باشد و هم می تواند به صورت ترکیب شده از الیاف طبیعی و مصنوعی باشد و در بعضی موارد کلا از الیاف شیمیایی و صنعتی تولید می شود
لباس کار به طور معمول پوششی است سراسری که شامل تنه ، دست ها و پاها می باشد که بدن را ازشرایط محیطی حفظ می نماید . لباس کار به طور اصولی و بر طبق الزامات سیستم مدیریت
H S E به دو صورت وجود دارد. فرم اول به صورت بلوز و شلوار (2 تکه ) و فرم دوم به صورت یکسره و سراسری(1 تکه ) است .
.
پارچه ی لباس : پارچه ترگال برای مانتو و لباس آزمایشگاهی کمی ضخیم تر از تترون است(180 گرم) بین 200 تا 220 گرم بر متر مربع.انواع پارچه ی لباس کار از به کار بردن درصد کتان و پلی استر یا کتان و ویسکوز تهیه می شود که درصد های متداول آن به صورت 35% و 65% – 70% و 30% – و یا کتان 100% می باشد که به طور مثال کتان 100% برای جوش کاری مناسب می باشد .
واضح است که هرچه الیاف به کار رفته شده در پارچه طبیعی تر باشد تبادل حرارتی راحتتر است . بعضی البسه ها در مشاغل به صورت اختصاصی هستند که می توان به لباس های عایق سرما و رطوبت که مخصوص سرد خانه ها می باشند و یا لباس های نسوز مخصوص کوره ها و یا لباس های ضد آتش سوزی از جنس آزبست با روکش فسفات آلومینیوم ((Al(po3) یا سولفات آلومینیم ((Al(So4) و یا عایق شیمیایی از جنس پارچه های PVC نام برد .
لباس های عایق حفاظتی در برابر گرما باید پوشش مخصوص از آلومینیم داشته باشند که تا 90% اشعه مادون قرمز را برگشت می دهند که مناسب کار در کنار کوره ها می باشد .
خصوصیات اساسی و کلی که بر طبق الزامات سیستم مدیریت HSE تنظیم شده است عبارت است از :
1- لباس کار تهیه شده باید کاملا اندازه و متناسب با فرم بدن باشد
2- کسانی که در مجاورت ماشین آلات مشغول کار هستند باید حتما لباس کاری بدون هیچ گونه پارگی داشته باشند و استفاده از زیور الات مانند آویز و ساعت و همچنین انداختن کلید در جیب اکیدا ممنوع می باشد
3- کارکنانی که محل کارشان احتمال حریق و انفجار وجود دارد استفاده از یقه ی نورگیر و زه و دسته عینک از انواع سلونوئید ساخته شده ،اکیدا ممنوع می باشد و همچنین هرگونه موادی که قابل اشتغال باشد
4- اگر کارکنان در انجام کارهایشان به طور مستمر نیاز داشته باشند که آستین هایشان را بالا بزنند باید حتما لباس کار آستین کوتاه تهیه نمایند.
5- لباس کار کارکنانی که در محیط دارای گرد و غبار و مواد قابل اشتغال و انفجار و یا مسموم کننده کار می کنند نباید دارای جیب و یا لبه باشد چون ممکن است گرد و غبار و مواد مسموم و مضر در چین و چروک و لبه های لباس باقی بماند.
6- اگر محیط کارکنان دارای مواد خرنده و یا مضر باشد ، باید لباس کار به گونه ای تهیه شود که آب و گاز داخل آن نفوذ نکند و جنس پارچه متناسب با ماده و یا موادی که با آن کار می کنند باشد
7- لباس کار های نسوز مخصوص محافظت در برابر آتش بایستی دارای کلاه و دستکش و کفش به صورت یک تکه و سره هم باشد .
8- لباس کار مناسب در محیط های اسیدی و رادیو اکتیو باید به صورت یکسره و بدون منفذ همراه با کلاه مخصوص ، کفش و دستکش از جنس خاص و غیر قابل نفوذ باشد .
9- لباس کار هایی که به صورت بارانی هستند باید کلاه سرشان از جنس پارچه ی ضد آب باشد با آستر نخی جهت استفاده در محیط های مناطق معتدل و آستری از جنس پشم جهت استفاده در مناطق سرد سیر تهیه شود