نخی: لباسهای پنبهای در ایران نخی نام دارند. نخ پنبهای از طریق بافندگی، به پارچه یا بافته های پنبه ای تبدیل می شود.
پلی استر : پلی استر کاملاً مصنوعی است . مقامت فوق العاده ای در برابر چروک شدن دارند حتی در زمانی که خیس میشوند . اگر پلی استر با الیاف طبیعی مخلوط شود، در تهیه منسوجات سبک وزن مانند پارچههای پرده ای ، ساتن ، پیراهن و بلوز مورد استفاده قرار میگیرد .به علت خاصیت اتوپذیری زیاد در تهیه پارچههای پلیسه زنانه و بشور بپوش مصرف میشود .
جیر : از پوست بز و گوساله تهیه می شود که طی فرایند خاصی و بوسیله وسایل خاصی رخ آن را پرداخت میکنند و سطح گوشتی را به صورت مخملی در می آورند که بیشتر به عنوان آستر در داخل دیگر محصولات استفاده می گردد.
نایلون :نایلون جزء الیاف کاملاً مصنوعی است .نایلون استحکام خوبی در برابر سایش و کشش دارد به همین دلیل موارد استعمال زیادی دارد از جمله جوراب های نایلونی به علت قابلیت الاستیکی زیاد در قسمت زانو و مفاصل کیسه ای نمی شود . فورآ خشک میشوند ، زیرا رطوبت کمی به خود جذب میکنند .از نخ فیلامنت برای تهیه جوراب ساق بلند ، آستری ، مایوی شنا ، لباس ورزشی ، پارچه دانتل ، بارانی ، پوشاک پلیسه دار ، پارچههای کشباف استفاده میشود .
پنبه: پارچه ای که تصور میشود آرام بخش و مطمئینترین باشد، پارچهی پنبهای نام دارد.
الیاف پنبه ای هادی حرارت هستند و حرارت بدن را به بیرون منتقل میکنند در نتیجه خنک هستند .
به راحتی لکه گیری و شسته میشوند .در برابر ساییدگی مقاوم هستند .پس از استفاده اگر خوب خشک نشود، بوی عرق بدن در آن باقی میماند .در ایران به لباس های پنبه ای نخی میگویند .
ابریشم : این پارچهها خیلی سبک و براق هستند دارای کشش بالا و در برابر پارگی و چروک پذیری مقاومت بالایی دارند .به علت داشتن پروتئین ، هادی حرارت نیستند و در خود نگه میدارند.هم در زمستان و هم در تابستان قابل استفاده اند . به دلیل لطافت و عایق بودن .